Powojników z podrodzaju Atragene nie tnie się wcale (prócz pierwszego cięcia po posadzeniu). Gatunki botaniczne i odmiany silnie rosnące tnie się jedynie co kilka lat, na przedwiośniu, gdy warstwa pędów na rusztowaniu jest zbyt gruba i trzeba odmłodzić rośliny.
Najlepszy skutek daje zwykle cięcie radykalne, a więc pozostawienie krótkich części pędów starych. Wówczas powojniki wydają pędy z karpy korzeniowej i częściowo z dolnych partii (pierwszego lub drugiego węzła) skróconych pędów.
Powojniki wielkokwiatowe z grupy C. florida i powojniki z grupy C. patens kwitnące prawie wyłączenie na starych pędach, a także odmiany C. montana, tnie się dopiero po kwitnieniu. Skraca się wówczas pędy, które przekwitły, nad silnie rozwiniętymi pąkami lub też na pożądanej wysokości. Ponieważ cięcie indywidualne pędów sprawia wiele trudności, skraca się wszystkie pędy prawie na tej samej wysokości, najlepiej około 2 cm powyżej ostatniego węzła z dobrze wykształconymi pąkami. Powojniki z podanych grup tnie się zwykle raz w roku.
Powojniki kwitnące jeden raz, ale późno —w sierpniu lub wrześniu, jak niektóre odmiany z grupy C. viticella (np. 'Lady Betty Balfour’), a także C. dioscoreifolia ’Robusta’, najlepiej ciąć na wiosnę z chwilą rozwoju pąków. Długość cięcia zależy przede wszystkim od przebiegu zimy i wysokości rusztowań.
Powojniki z grupy C. jackmanii i C. lanuginosa oraz C. viticella, które kwitną kilkakrotnie z wyraźnymi przerwami, tniemy w ciągu roku 2-3 razy, zawsze po kwitnieniu, usuwając wszystkie przekwitłe pędy. Cięcie (zwłaszcza wiosenne, po przezimowaniu) można także wykonać na wybranej, dowolnej wysokości.
Powojniki kwitnące stopniowo i długo i mające kwiaty lub kwiatostany przeważnie pojedynczo osadzone na wierzchołkach długopędów trzeba ciąć indywidualnie, usuwając każdorazowo tylko przekwitłe kwiaty lub kwiatostany, pąki bowiem kwiatowe u niektórych odmian, pochodzących głównie od C. lanuginosa, tworzą się niekiedy na wierzchołku pędu bocznego wyrastającego z najbliższego lub drugiego z kolei węzła poniżej przekwitłego kwiatu. Po każdym cięciu należy rośliny zasilić nawozem. Ciąć najlepiej sekatorem.