Plantacje borówki amerykańskiej powinno się zakładać na terenach w miarę płaskich lub o nieznacznym nachyleniu, z odpowiednią ekspozycją na słońce. W takich warunkach łatwiej będzie nam pielęgnować uprawę krzewów.
Dobrze jest gdy w pobliżu planowanej plantacji mamy do dyspozycji akweny wodne, które zmniejszą przemarzanie kwiatów podczas przymrozków oraz umożliwią łatwiejsze nawadnianie plantacji. Warto też poszukać terenów, które będą osłonięte od wiatru. Z kolei tereny nizinne, podmokłe, pagórkowate o dużych nachyleniach, zacienione przez wysokie drzewa zdecydowanie nie będą sprzyjały uprawie borówki.
Warto zauważyć, iż borówka wysoka znacznie wcześniej niż inne rośliny owocujące rozpoczyna wegetację, gdyż pąki nabrzmiewają już przy temperaturze powyżej zera. Istnieje spore ryzyko, iż w sytuacji kiedy temperatura utrzymuje się na plusie, a następnie pojawią się przymrozki, to mogą zostać uszkodzone pąki kwiatów. Kwitnące krzewy borówki są szczególnie narażone na wahania temperatur przede wszystkim na terenach nizinnych, kiedy za dnia jest ciepło, a w nocy temperatura spada poniżej. Większe niebezpieczeństwo przemarzania kwiatów może występować w warunkach spływania zimnego powietrza z terenów wyżej położonych, ponieważ łączy się to z powstawaniem zastoisk mrozowych. Na takie zagrożenie najbardziej narażane są odmiany borówki amerykańskiej wcześnie owocujące, a co za tym idzie wcześniej kwitnące. Z kolei wysokie drzewa rosnące blisko plantacji mogą hamować wzrost krzewów borówki z uwagi na rozległy system korzeniowych, aczkolwiek mogą też odgrywać pozytywną rolę jako naturalna osłona przed silnym wiatrem.
Wybierając teren pod plantację borówki trzeba także zwracać uwagę na odpowiednie warunki glebowe. Pod uprawę borówki zdecydowanie nie nadają się tereny podmokłe czy też okresowo wilgotne. O ile nie jesteśmy w stanie wykonać odpowiedniego odprowadzenia wody, to na tego typu terenach nie jest wskazane zakładanie uprawy. Tereny pagórkowate też są mało przydatne z uwagi na fakt, iż mogą wystąpić duże utrudnienia w pielęgnacji gleby i roślin oraz mechanicznym zbiorze owoców. Z jednej strony możemy mieć problem z niedoborem wody (szczyty pagórków), a z drugiej z jej nadmiarem (u podnóża). Sporym wyzwaniem może być utrzymanie odpowiedniej kwasowości, nawadniania, co w skrajnych sytuacjach może doprowadzić do erozji gleby.
Należy zapoznać się również z rozkładem opadów, możliwością występowania gradu oraz stopniem zacienienia przez wysokie drzewa, a także siłą i kierunkiem wiatrów. Należy odpowiednio przeanalizować możliwości w miarę sprawnego dojazdu do plantacji, a w przyszłości wybudowania ewentualnych pomieszczeń gospodarczych.
Uprawiając borówkę na zboczach południowych jesteśmy bardziej narażeni na okresowe przymrozki, z kolei na zboczach północnych, przy uprawie odmian borówki amerykańskiej późno owocujących może dojść do sytuacji, w której owoce nie będę odpowiednio dojrzałe. Pamiętajmy również, iż na terenach wietrznych utrudniona będzie pielęgnacja krzewów przede wszystkim w trakcie wykonywania oprysków przeciw chorobom i szkodnikom borówki, a także odrywać dojrzałe już owoce od szypułek.
Na obszarach podmokłych należy wykonać meliorację, celem odprowadzenia nadwyżki wody, przy jednoczesnej możliwości ograniczenia ujścia wody w okresie suszy. W kolejnym kroku należy sprawdzić pH gleby. Po wykonaniu analizy, gdy gleba ma pH wyższe niż wymagane przez borówkę, przystępuje się do zakwaszania gleby stosując siarkę pylistą, która jest łatwa w użyciu i nie ma zagrożenia, iż wiatr nie zwieje jej na sąsiednie pole. Ponadto łatwo się ona rozpuszcza w wodzie. Wzbogacając glebę w wodór przez dodanie kwasów, wywołuje się przewagę zawartości jonów wodorowych nad wodorotlenowymi i zwiększa zakwaszenie gleby, ponieważ następuje obniżenie pH. Dodając natomiast do gleby jonów w postaci wodorotlenków, np. wapnia, potasu, sodu lub magnezu, zwiększa się przewagę jonów wodorotlenowych (jonów hydroksylowych) nad jonami wodorowymi (kationami – jonami dodatnimi) i alkalizuje glebę i wówczas wzrasta pH.