iększość gatunków oraz mieszańce i odmiany wielkokwiatowe są mało wytrzymałe na mróz. W ostre zimy przemarzają (z wyjątkiem korzeni) lub nawet giną.

iększość gatunków oraz mieszańce i odmiany wielkokwiatowe są mało wytrzymałe na mróz. W ostre zimy przemarzają (z wyjątkiem korzeni) lub nawet giną.
Do około 1850 r. w Europie uprawiano przede wszystkim gatunki rodzime, a więc Clematis viticella i jego nieliczne odmiany (raczej drobnokwiatowe), Clematis alpina i Clematis flammula, ten ostatni ze względu na intensywny zapach kwiatów.
ene L. oraz Euclematis (comb. nova) [Clematis (L.)]. Podrodzaj Atragene obejmuje gatunki o pędach wyraźnie zdrewniałych, cienkich.
Powojniki należą do rodziny Ranunculaceae Juss. — jaskrowate, zaliczanej do rzędu Ranales Lindl. (Polycarpicae). Liście powojników są przeważnie złożone — trójlistkowe do nieparzysto pierzastych lub podwójnie pierzastych, wyjątkowo pojedyncze.