Uprawa borówki amerykańskiej dla początkujących

Borówki są bogate w antyoksydanty, wysokobłonnikowe i doskonałym źródłem witaminy C. Świeże owoce są ulubionym przysmakiem zarówno dzieci, jak i dorosłych. Dobrze przechowują się w zamrażarce, mogą być przetwarzane na dżemy lub galaretki oraz używane do wypiekania ciast, chleba i muffinek. Rośliny te są bylinami, więc po początkowej inwestycji będą plonować przez wiele lat, o ile właściwie się nimi zatroszczymy.

Wybór miejsca i przygotowanie

Wybierz miejsce o dobrej cyrkulacji powietrza, które otrzymuje pełne nasłonecznienie przez co najmniej osiem godzin dziennie. Borówki tolerują gleby o pH od 3,8 do 5,5, ale preferują odczyn gleby bliższy 4,5, co wymaga dodania siarki elementarnej w większości obszarów. Siarkę należy wymieszać na głębokość co najmniej 12 cali. Laboratorium Testów Gleby Uniwersytetu Zachodniej Wirginii oferuje darmowe testy gleby dla mieszkańców Wirginii Zachodniej, dlatego sugeruje się, aby wszyscy ogrodnicy przeprowadzili coroczne badania gleby i podejmowali decyzje dotyczące nawożenia i korekty pH na podstawie tych zaleceń.

Wybierz i przygotuj miejsce pod sadzenie na jesieni, aby umożliwić czas na regulację pH, jeśli to konieczne. Chwasty powinny być tłumione przed sadzeniem, aby zmniejszyć konkurencję z roślinami borówki. Jeśli to zostanie osiągnięte jesienią, można posiać rośliny okrywowego, takie jak żyto jare, które można przekopać na wiosnę, aby zmniejszyć wzrost chwastów i zwiększyć zawartość materii organicznej w glebie. Po posadzeniu roślin borówki zaleca się nałożenie 3-5 cali ściółki wokół każdej rośliny, co pomoże w zatrzymywaniu wody i zmniejszy wzrost chwastów.

Wybór odmian

Odmiany borówki powinny być wybierane z uwzględnieniem klimatu, rodzaju gleby oraz preferencji smakowych. Dwie lub więcej odmian kwitnących w tym samym czasie zapewni zapylanie krzyżowe i większe owoce, nawet w odmianach uważanych za samozapylające, co oznacza, że nie potrzebują one krzyżowego zapylania, aby wydać owoce.

Ogólnie można wyróżnić kilka typów borówki: niską, krzaczastą, półkrzaczastą, południową o niskim wzroście i północną o niskim wzroście. Odmiany krzaczaste nie są zazwyczaj zalecane w Wirginii Zachodniej, ponieważ nie są bardzo odporne na zimno.

Borówki półkrzaczaste są wynikiem krzyżowania między odmianami niskimi a krzaczastymi, co poprawia tolerancję na mrozy i rozmiar owoców, jednocześnie dostosowując wysokość krzewu do około 3-4 stóp. Odmiana Ornablue została stworzona w Wirginii Zachodniej i może być używana jako jadalna żywopłot w przemyśle krajobrazowym.

Odmiany południowe o niskim wzroście mają niższe wymagania dotyczące chłodzenia i reagują na wyższe temperatury poprzez wcześniejszy rozpoczęcie wegetacji i kwitnienie wiosną, co sprawia, że są bardziej podatne na szkody spowodowane późnowiosennymi przymrozkami.

Odmiany północne o niskim wzroście oferują wysokie plony po osiągnięciu dojrzałości. Rozmiar owoców, smak oraz odporność na choroby lub owady zależą od konkretnej odmiany. Odmiany północne o niskim wzroście najlepiej sprawdzają się w większości regionów Wirginii Zachodniej. Jeśli jest wystarczająco dużo miejsca, posadzenie kilku odmian borówki wczesnej, środkowej i późnej pory letniej pozwoli na produkcję owoców przez całe lato.

Zalecane odmiany

Sadzenie

Borówki mają płytkie korzenie i powinny być sadzone w luźnej, dobrze przepuszczalnej glebie o zawartości materii organicznej przekraczającej 3%. Zawartość materii organicznej można zwiększyć, używając roślin okrywowych przed sadzeniem lub dodając torf lub igliwie sosnowe do gleby podczas sadzenia, a także przez coroczne mulczowanie. Również choroba o nazwie zgorzel korzeni (Phytophthora root rot) jest sprawą istotną, dlatego istotna jest gleba o dobrej drenażowości. Nawożenie powinno być dostosowane na podstawie analizy gleby, z nawozem nakładanym w kręgu oddalonym o około 6 cali od podstawy rośliny. Po pierwszym roku właściwe nawożenie będzie sprzyjać rozwojowi korzeni, zwiększeniu wzrostu pędów i pomagać w produkcji owoców.

Po wyborze odmian, zamów lub kup rośliny od renomowanego dostawcy, aby zapewnić jakość roślin. Większość dostawców dostarcza zamówienie zgodnie z terminem sadzenia w Twojej lokalizacji; przygotuj miejsce do sadzenia do czasu przybycia roślin. Borówki powinny być sadzone jesienią do połowy października lub wczesną wiosną po przejściu groźby poważnych mrozów. Po otrzymaniu roślin, sprawdź, czy wyglądają na zdrowe, a korzenie są wilgotne. Dla najlepszych wyników sadzenie powinno być wykonane dzień lub dwa po przyjeździe roślin. Mogą być one owinięte i przechowywane w lodówce przez krótki okres (tydzień lub coś w tym rodzaju), ale najlepiej jest sadzić je możliwie szybko.

Podczas sadzenia wykop duże otwory dwa lub trzy razy szersze niż pojemnik, w którym rosły rośliny, aby umożliwić korzeniom rozprzestrzenianie się i nieograniczony wzrost. Umieść je na takiej głębokości, na jakiej rosły w pojemniku. Następnie napełnij otwór mieszanką trocin, mokrego torfu i pierwotnej gleby, luźno ją tam układając. Torf musi być mocno nasączony wodą, inaczej będzie działać jak lampa, wyciągając wilgoć z korzeni i wysuszając je. Natychmiast podlej, aby wypchnąć wszelkie ewentualne kieszenie powietrza, zapewniając, że korzenie będą miały dobre kontakt z glebą.

Rośliny borówki powinny być sadzone w odległości co najmniej 3 do 5 stóp lub 6 do 8 stóp od siebie, w zależności od wymagań konkretnej odmiany. Odmiany krzaczaste potrzebują odległości od 6 do 8 stóp w rzędzie i 10 stóp między rzędami. Nowe rośliny muszą być dokładnie i często podlewane, aby zapobiec stresowi suszy. Na obszarze 3-5 stóp wokół krzaka należy nałożyć warstwę trocin, liści lub wiórów drewnianych o grubości 3-5 cali, aby zachować ten obszar wolny od chwastów i ograniczyć konkurencję o wilgoć i składniki odżywcze. Gruba warstwa ściółki ta będzie chronić płytki system korzeniowy rośliny przed suszą. Co roku należy stosować dodatkową warstwę ściółki, aby pomóc w zatrzymywaniu wody.

W pierwszym roku po sadzeniu usuń wszystkie pąki kwiatowe z pędów, aby skierować całą energię rośliny na rozwój korzeni. Co dwa do trzech lat pobierz próbkę gleby do przetestowania, zwracając uwagę na poziom pH. W razie potrzeby wprowadź niezbędne poprawki. W większości przypadków roczne mulczowanie za pomocą kombinacji igliwia sosnowego, liści dębu i klonu oraz nawozów zakwaszających, takich jak siarczan amonu, będzie wystarczające do utrzymania wymaganego niskiego pH. W niektórych przypadkach obniżenie pH będzie wymagało dodania siarki w postaci proszku lub granulatu. Jeśli liście wykazują żółknięcie międzyżyłkowe lub inne odchylenia w wzroście, może to być oznaką pH gleby poza odpowiednim zakresem dla roślin borówki i może wymagać przeprowadzenia badania gleby.

Problemy ze szkodnikami i chorobami

Siatki, tkaniny o otwartym splocie lub klatki z drutu mogą być używane, aby zapobiec zjadaniu owoców przez ptaki i jelenie. Urządzenia wytwarzające dźwięk, takie jak puszki po ciastkach, oraz atrapy, takie jak sowy i węże, stanowią ograniczoną ochronę przed dziką zwierzyną.

Odpowiednia lokalizacja z właściwym rozstawieniem krzewów i coroczne przycinanie, które zapewni cyrkulację powietrza, zmniejszą występowanie chorób liści. Wybór odmian odpornej na choroby oraz stworzenie optymalnych warunków dla zdrowych roślin sprawi, że krzewy borówki będą mniej podatne na choroby ogólnie.

Niemniej jednak, z czasem mogą pojawić się niektóre choroby, takie jak mumiak, antraknoza, Phomopsis i ognisko Fusicoccum, które będą wymagać zarządzania za pomocą środków fungicydowych. Dezynfekcja i usunięcie zainfekowanych owoców z rośliny i ziemi, w połączeniu z zastosowaniem Actinovate lub Double Nickel, powinny zredukować nasilenie mumiaka i antraknozy. Usunięcie pędów z ogniskiem przez ostre przycinanie i zastosowanie miedzi zredukuje występowanie Phomopsis i ogniska Fusicoccum. Wybór miejsc z dobrze drenowaną glebą i unikanie gleby gliniastej pomogą w zapobieżeniu chorobom związanym z zgnilizną korzeni. Zgnilizny korzeni, takie jak zgorzel korzeni (Phytophthora root rot), są powszechne, gdy korzenie są nasycone wodą, gleba została ponownie użyta lub nowe rośliny są sadzone w miejscu, gdzie wcześniej rosły borówki. Ponowne sadzenie w tej samej okolicy może także przyczynić się do wzrostu populacji nicieni glebowych, które żywią się korzeniami roślin i prowadzą do ich obumarcia. Roczne stosowanie Aliette lub Agri-Fos, w połączeniu z dobrą drenażem, może kontrolować zgorzel korzeni.

Borówki mogą być także narażone na atak kilku szkodników, w tym mszyc, skoczków liści, chrząszczy japońskich, gzy i larw. Spinosad to środek kontrolujący szkodniki zatwierdzony dla upraw ekologicznych, ale jednocześnie jest szkodliwy dla zapylaczy, takich jak pszczoły. Należy go stosować tylko wtedy, gdy rośliny nie są w fazie kwitnienia, na przykład w przypadku muchówki plamieniowej, która składa jaja po wykształceniu się owoców.

Nadmierna eksploatacja jakiegokolwiek insektycydu może prowadzić do wytworzenia się odporności w populacjach docelowych, co już miało miejsce w przypadku wielu powszechnie używanych insektycydów. Bt (Bacillus Thuringiensis), sprzedawany jako DiPel, to bakteria zatwierdzona do stosowania w uprawach ekologicznych i skuteczna w kontrolowaniu wielu gatunków owadów Lepidoptera, w tym gąsienic i wielu rodzajów robaków. Nie będzie jednak skuteczna w kontrolowaniu larw i innych larw, gdy już znajdują się wewnątrz owocu. Mszyce można kontrolować poprzez odpowiednio nałożone aplikacje oleju dormantowego lub hortikulturowego. Przy stosowaniu jakiegokolwiek pestycydu, upewnij się, że jest on zalecany do zwalczania konkretnego szkodnika i zawsze czytaj i stosuj się do instrukcji na etykiecie.

Cięcie

Krzewy borówki powinny być przycinane co roku w okresie spoczynku, aby usunąć martwe, chore, uszkodzone i tarłowate drewno. Krzewy, które nie są przycinane, mogą wykształcić więcej pędów, niż są w stanie utrzymać, co prowadzi do mniejszych owoców i niższej wydajności, a także do rośnięcia w chaotyczny sposób, co ogranicza penetrację światła i cyrkulację powietrza, zwiększając ryzyko rozwoju chorób.

Należy zachować tylko dwa lub trzy pędy, które wyrosły w poprzednim roku, tak aby w pełni dojrzały krzew, około w siódmym roku, miał około dwunastu pędów, wszystkich o wyprostowanym wzroście. Usuń każdy pęd, który jest chory lub uszkodzony, rośnie poziomo zamiast pionowo, jest zbyt cienki, by utrzymać owoce, nie miał wystarczająco dużo kwiatów lub owoców w poprzednim roku, lub jest zbyt stary, o szaro-białawym kolorze łodyg. Co roku należy usunąć około 20% starszych i w inny sposób niepożądanych pędów, aby utrzymać zdrowie i wydajność krzewu.